Gesprek met de Kosmische Moeder
Voorwoord
Begin november 2019 ontvang ik een mail van Agnes. Zij vraagt mij een voorwoord te schrijven voor haar nieuwe boek. Ik voel een enorme weerstand. De eerste gedachte is: ‘O nee, alsjeblieft, laat me met rust’. Ik sta vlak voor een lange studiereis-vakantie naar Azië en moet nog bergen werk verzetten. In de daaropvolgende mailwisseling blijft Agnes begripvol en vriendelijk. Haar vertrouwen in de goede afloop - wat die ook moge zijn - haalt mij over het in beraad te houden. Vervolgens leg ik het manuscript voor maanden weg. En eindelijk: op een zonnige zondagmorgen in medio januari 2020 kom ik er toe het document te openen. Hoewel ik terughoudend ben ten opzichte van sommige gechannelde boodschappen, raakt de inhoud van deze tekst me direct. Ik lees: Hoe zuiverder je afgestemd bent op de bron, hoe zuiverder het kanaal. Dit gaat ergens over, schiet er door mij heen. En lees met open hart en helder hoofd verder …
Uit het contact met Agnes blijkt dat wij dingen delen. Begin jaren 90 heb ik voor zeer geleerde Franciscanen een symposium in ‘haar’ vrouwenklooster in Megen gegeven. Ik ben dan juist in 1989 als tweede vrouw aan de theologische faculteit van de universiteit van Utrecht gepromoveerd. Ik ben ook net moeder geworden van twee jonge kinderen en het schrijven van een dissertatie met een deadline die in boekvorm uitgegeven zal worden, is achteraf gezien een enorm zware opgave.
Het laatste deel van het proefschrift gaat over Franciscus. Wanneer alles af is, bereikt de nieuwe info de Franciscaan prof. dr. Walter Goddijn. Door hem word ik als spreekster uitgenodigd voor een jaarlijkse Franciscanen-bijeenkomst van enkele dagen in het vrouwenklooster van de zusters Clarissen te Megen. En zo vind ik mijzelf terug als spreekster in de donkere middeleeuwse refter in het gezelschap van een groep geleerde Franciscaanse medebroeders van wijlen Walter Goddijn.
In het vrouwenklooster bewegen de veelal minder geleerde zusters zich voor de verzorging om de broeders en hun spreekster heen. De zusters genieten van de vermakelijke situatie. Ze knipogen met humor naar mij; het doet hun goed dat het traditionele rolpatroon met mannen die voorgaan voor deze enkele keer doorbroken wordt. Zij zien nu temidden van hun luisterende broeders een vrouw spreken en het voortouw nemen. Onder de maaltijden en de diensten in de kapel heb ik een heel leuk contact met de zusters; gastvrij en hunkerend naar nieuwe vrouwvriendelijke geluiden vanuit de dan nog zeer patriarchale theologie, nodigen zij mij in hun midden uit voor een aparte bijeenkomst. Ik voel mij gedragen door hun belangstelling, steun en liefde. Dat alles heeft plaats kort voor de negen jaren die Agnes in ditzelfde klooster doorbrengt. Maar achteraf begrijp ik waarom zij zo lang in deze warme en beschermde sfeer gebleven is. Maar ik ben ook blij dat Agnes uit het ei van veiligheid is gekropen en haar eigen weg is gegaan. Het klooster mag trots zijn op deze medezuster, want dat is en blijft Agnes, die in verbondenheid haar eigen weg gegaan is.
Agnes en ik delen meer. We delen onze liefde voor de kosmische Moeder, Zij met de duizend namen. We delen een wederzijdse liefde voor Ashera, voor El Shaddai (Zij met de Borsten en de Schoot) en Sophia of Vrouwe Wijsheid uit het Oude Testament; wij delen de liefde voor de Zwarte Madonna, Maria de Moeder van Jezus en Maria Magdalena de Bruid van Jezus uit het Christendom. [i] Allen krijgen door modern wetenschappelijk onderzoek eerherstel na vele eeuwen lang weggeschreven te zijn uit de teksttradities en verdonkeremaand te zijn in de beeldtradities.
Agnes heeft iets met synchroniciteit en datzelfde geldt voor mij. Direct nadat ik die zondagmorgen in haar document begin te lezen, pak ik in de middag een zojuist binnengekomen boek op over de leidende rol van de Maria’s in de vroege kerk. Ik lees onafgebroken met rode oortjes de hele middag en avond door. Wat een doorbraak brengen deze feministische theologen. Ik vraag me af waarom deze dingen synchroon lopen: het document van Agnes en de doorbraken op theologisch gebied waarvan ik deze zelfde heilige zondag mag kennisnemen. Ik zie twee in elkaar overgaande bewegingen: in de theologie herontdekken vrouwelijke (en mannelijke) wetenschappers de leidende rol van Maria de Moeder, die van ‘apostel der apostelen’ Maria Magdalena en die van vrouwelijke apostelen als Mariamne, Nino, Tecla en Irene. Ik zette ooit de eerste wankele stappen in mijn proefschrift maar vandaag de dag is men – gode en godinne zij dank – mijlen verder met het onderzoek. Door de toegenomen kennis over het aandeel van leidinggevende vrouwen in de vroege kerk, gaan hun gestalten meer leven.
Minder intellectueel-gerichte vrouwen uit de sacrale vrouwenbeweging voelen de behoefte nu werkelijk contact te leggen met de teruggevonden rolmodellen. Die twee bewegingen zijn als twee handen op één buik. De hand die Agnes op de buik en het hart van de kosmische Moeder legt, is in dit proces van wederzijdse bevruchting vanuit de baarmoeder van de Moeder van fundamenteel belang. Waarom?
Agnes voert een gesprek met de kosmische Moeder. Het is een diepzinnig gesprek en al lezende ontpopt Agnes zich als een begenadigd schrijfster. Zij meldt haar hoogte- en dieptepunten in het proces van communicatie met Haar die zij Moeder noemt. Het gaat van extatische ervaringen tot momenten van diepe twijfel, van angst zich iets in te beelden, angst om aanmatigend over te komen, de angst dat haar spirituele ego met haar aan de loop gaat. Zij beschrijft het als een afgrond van moedeloosheid en tekort schieten en niets waard zijn. Maar dan is er de geruststelling van de Moeder dat dit gapende zwarte gat een mentale constructie is, dat die gevoelens komen wanneer zij in haar hoofd schiet... Zij zegt: ‘zie de waarheid van mijn liefde… maak je geen zorgen dat je in verwarring bent. Het is nieuw voor je om zo met mij te spreken. Het is logisch dat je hoofd in opstand komt. Vertrouw echter op het gevoel van diep welbehagen dat je ervaart als je je op mij afstemt’.
Voor mij is dit boek een authentiek document van het gesprek tussen een dochter en haar/onze kosmische Moeder. Ik herken er veel in van mijn eigen processen: aanvankelijk zeer intellectueel en in het hoofd maar steeds meer in hart, buik én hoofd. Voor mij vormt Agnes een voorbeeld hoe contact te leggen met het grote Mysterie dat sommigen de Vader noemen, anderen de Moeder, weer anderen de Drie-eenheid van Moeder, Vader en Kind en weer anderen zoals Carl Gustav Jung de viervoudigheid van Vader-Moeder-Zoon en Dochter. [ii] Agnes gaat de mensen van de Nieuwe Tijd voor in haar vermogen een zuiver contact te leggen met haar eigen innerlijke goddelijke kern. Vandaaruit ontvangt zij zuivere boodschappen. Dat is precies wat moderne gnosis van mensen vraagt: dit vertrouwen in die godsvonk, die oerkracht die in ieder van ons woont. Zelf contact leggen met je innerlijke autoriteit en niet een van buitenaf. Agnes breekt je gevoel van onvermogen af om deze weg ook te gaan. Ja, dit boek pioniert in het zelfwordingsproces van individueel Bewust Zijn. In mijn visie is dit de ware betekenis van Filo-Sophia of het beminnen van Wijsheid en Waarheid. [iii]
In de Donder of Volmaakt Bewustzijn, een christelijke tekst uit de in 1945 teruggevonden bibliotheek uit Nag Hammadi, dondert Sophia of Wijsheid en zegt:
Ik ben de vereerde en de verachte.
Ik ben de hoer en de heilige ...
Ik ben kennis en onwetendheid …
Ik ben kracht en ik ben angst…
Ik ben niet geleerd en toch leert men van mij.
Kom tot kindschap (NHC VI.2) [iv]
Moge velen Agnes’ voorbeeld volgen en gehoor geven aan de oproep van de Moeder.
~ Annine van der Meer, historicus, theoloog en symbooldeskundige ~
[i] Annine van der Meer, De Zwarte Madonna van Oer- tot Eindtijd. De Moeder van Donker en Licht en haar dochter Maria Magdalena. Met lijst van 320 korte beschrijvingen van ZM’s in Frankrijk, Den Haag, 2015 met Franse bewerking uit 2018 en Engelse bewerking uit 2020.
[ii] Annine van der Meer, Van Sophia tot Maria. De wederkomst van de verborgen moeder in de 21e eeuw, Geesteren, 2008, 269; Voor de schepping uit eenheid in tweeheid, drieheid, vierheid en veelheid zie mijn boeken Venus is geen Vamp, Geesteren, 2009, deel II h 1 en The Language of MA, Den Haag, 2013, deel II h 1.
[iii] Van Sophia tot Maria, 78 over filosofen die verworden tot haters van Sophia.
[iv] Voor de volledige tekst zie Van Sophia tot Maria, 347-355.
Een voorproefje uit het boek:
11 oktober 2017, retraite in het klooster dag 3
Hm, waar nu beginnen. Bij de wind, de koeien en de paarden, de rivier en de ganzen, de bomen en de ruisende bladeren waar ik mij zojuist aan heb gelaafd?
Of bij de lezing uit de profeet Jona die deze dagen in het klooster gelezen wordt en wat ondermeer gaat over de onvolmaaktheid van de profeten? Wat weer mooi synchroon loopt met Neal Donald Walsch die ik nu lees en die eerlijk schrijft over al zijn zwakheden en onmacht (Vriendschap met God).
Of zal ik vragen waarom God aan mij verschijnt als de kosmische Moeder. Ik lees net in Vriendschap met God dat God tegen Neal zegt dat hij helemaal geen ouder is. Hij is onze vriend. Wat mij dan in verwarring brengt, want waarom verschijnt de godin dan aan mij wel als een ouder? Moeder?
Mijn aspecten zijn vele lieve kind. Mijn moederschap is één van mijn aspecten. De reden dat ik nu aan jou in mijn Moederschap verschijn, heeft drie redenen. De eerste reden is omdat jouw kind-wond nu heel erg blootligt. Door je relatie met Klaas is deze wond weer volledig aan het licht gekomen. Iets komt nooit zomaar aan het licht, maar altijd met een reden. Ik ben hier om jouw innerlijke gewonde kind de geborgenheid te geven die het zo verlangt.
De tweede reden is omdat het tijd is voor jou om je eigen moeder te vergeven.
Daar ben je nu volop mee aan de gang, en dat je het gezicht van je moeder voor mijn gelaat zag schuiven is een belangrijk inzicht voor je geweest. Je gaat nu inzien dat je moeder ook de godin is, want zij gaf je het leven en voedde je.
De derde reden is dat jij moeder bent. In mijn moederschap weerspiegel en zuiver ik jouw moederschap. Het is niet voor niets dat je verschillende keren het visioen zag van jezelf als de barende godin die de schepping baart. Het moederschap is een van de grootste mysteries die er is. Het is goddelijkheid pur sang.
Dit zijn de redenen waarom ik aan jou verschijn als moeder.
Dus ik moet me maar niet te veel spiegelen aan Neal Donald Walsch.
Nee dat zou ik maar niet doen. Hij is een man en heeft een volstrekt andere achtergrond als jij. Ieder mens channelt uiteindelijk alleen maar zichzelf, weet je nog? Daarom zal nooit en te nimmer de ene mens hetzelfde channelen als de andere. Jullie zijn allemaal (kind van) God, niemand uitgezonderd, maar desalniettemin allemaal volstrekt uniek. Vergelijk jezelf nooit. Je haalt jezelf er alleen maar mee naar beneden!
Overigens zit ik me ook wel een beetje te generen nu, ervan uitgaande dat er mensen zullen zijn die dit zullen lezen. En dat ik me dan zit te vergelijken met de beroemdste channelaar van de wereld!
Kijk nooit iemand naar de ogen mijn kind! Geen koning, geen beroemdheid, geen bestsellerschrijver, geen Neal Donald Walsch!
Het is prachtig wat hij schrijft en hij heeft er miljoenen mee geholpen. Dat maakt hem geen beter mens dan jou of dan wie dan ook.
Hij had zijn opdracht, jij de jouwe en iedereen anders de zijne en hare. Schrijf gewoon door dochter, en laat de rest.
Laat wat mensen ervan zullen denken, laat hoe men je zou kunnen aanvallen en bekritiseren, laat alles los.
Uiteindelijk leef je niet voor de ogen van mensen maar moet je doen wat je ten diepste beweegt.
Dank je. Maar inderdaad zeg, brrrr, het idee dat mijn schrijfsels mijn ouders onder ogen zullen komen… wat zullen ze wel niet van me denken! Of mijn vrienden van ‘Het veld van Gabriël’ op wie ik projecteer dat ze me allemaal als een bangerik zien omdat ik het volgens hen niet helemaal ben aangegaan met de leraar door weg te gaan. En dan nu wel dit. Wat een aanmatiging, wat een zelf- deceptie. En de zusters, de broeders, de lezers van mijn vorige boek! Ze moeten toch wel denken dat ik volledig van het pad af ben. En mijn zussen en mijn vrienden. Zullen ze denken dat ik gek geworden ben? En wat zal ik antwoorden als ze me de neteligste vragen voor de voeten gooien? Zal ik staande kunnen blijven?
Voel je wat het met je doet, deze angsten? Terwijl je ze aan het toetsenbord toevertrouwt voel je je beroerder en beroerder worden. Kleiner en kleiner. Laat de angsten niet toe dochter. Ik sta naast je. Achter je. Ik vang je op. Ik ben je kracht en je wijsheid. Laat de wereld maar over je heen vallen, maar doe wat je voelt dat je moet doen! Je bent niet voor niets een krijger (in de Maya- astrologie). En je weet: het is niet zo dat krijgers niet bang zijn. Ze zijn het wel, maar ze doen desalniettemin wat ze moeten doen.
Dit wordt een prachtig document mijn kind! En een heel persoonlijke. Het gaat over jou. Over jouw heel gewone menselijke leven hier op aarde en over alles wat je daarin tegenkomt. Over de menselijke kant van je leven en de goddelijke kant. En hoe die twee verweven en niet los van elkaar te zien zijn. Het zal de samenvatting zijn van wat je tot nu toe geleerd en geworden bent.
Ga ervoor dochter, vrees niet!
Dank moeder, voor je bevestigingen.
Link naar het artikel in Franciscaans Leven (april 2019 – editie: De Moeder als Leider)
Recensies
Agnes Holvast geeft in dit boek op heldere en frisse wijze stem aan ‘de kosmische Moeder’: het vrouwelijke gelaat van God. Het vrouwelijke aspect van God is versluierd geraakt in de meeste religieuze tradities en het is van groot belang dat zij weer wordt herkend en begrepen.
Via een innerlijke dialoog spreekt Agnes met Haar, die zowel buiten als binnenin ons is, omdat wij menselijk-en-goddelijk in één zijn.
Vanuit een contemplatieve achtergrond (Agnes heeft negen jaar als non geleefd), gevolgd door een fase van ‘in de wereld zijn’ als geliefde en moeder, spreekt Agnes een taal die getuigt van zowel filosofische diepgang als praktische zin. Ze stelt essentiële vragen die qua thematiek reiken van zeer universeel naar zeer persoonlijk. Iedereen zal zich erin herkennen. Ze spreekt over de betekenis van mannelijk en vrouwelijk, de ziel versus de persoonlijkheid, (liefdes)relaties, verbinden en alleen-zijn, grenzen stellen, kinderen opvoeden, en nog veel meer. Ze neemt ons mee in haar persoonlijke zoektocht die tegelijk een universele is.
Wat dit boek onderscheidt is de onmiskenbare puurheid, gedrevenheid en intelligentie van de vragensteller. De vragen worden geboren uit een oprecht en urgent innerlijk zoeken en dit leidt tot een sprankelende, levensechte dialoog en tot spirituele boodschappen van de Moeder die liefdevol, helder en concreet zijn.
~ Pamela Kribbe, auteur van Gesprekken met Jeshua en De Verboden Vrouw Spreekt ~
'Dit boek is een mooi voorbeeld van de ervaringswereld van een hedendaagse mystica, die, anders dan de Kerk, het Goddelijk Mysterie benadert van de kant van het vrouwelijke. In haar gesprekken met de Kosmische Moeder legt zij haar intiemste gedachten over het aardse leven en de alledaagse beslommeringen aan Haar voeten en ontvangt daarop prachtige antwoorden. Een boek waar velen zich in zullen herkennen en uit kunnen putten voor troost en wijsheid. Het heeft mijn hart geraakt.'
~ Lauri Fransen, auteur van Het Evangelie van Isis en Het Huis van Isis, een liefdesgeschiedenis. ~
'Haar Zijn en haar kwetsbaarheid zijn het geschenk aan de wereld wat ze in de vorm van dit boek op prachtige wijze naar buiten laat stromen.'
~ Yasmin Verschure, auteur van De Kracht van Zijn. ~
'Dit boek is een uitnodiging en aanmoediging om de kosmische moeder op jouw eigen manier innerlijk te laten spreken.'
~ Elvira van Rijn, auteur van Maya wijsheid voor je levenspad ~
